Annie Borckink

  Woont in Dronten       Schaatsen       Olympische Winterspelen 1976 | Goud in 1980       Deelgenomen aan WK's       Deelgenomen aan EK's       Deelgenomen aan NK's

‘Waar een wil is, is een weg’

Annie Borckink (69) is een bijzonder schaatslegende. Als langebaanschaatser was ze geen vaste naam in de top van de eindklassementen. Maar tijdens de Olympische Winterspelen van 1980 in Lake Placid bleek ze in topvorm. Ze won het hoogst haalbare: een gouden plak op de 1500 meter. Annie Borckink woont sinds 1982 met veel plezier in Dronten. ‘Gewoon gaan!’, zijn haar eigen woorden.

De ouders van Annie waren schaatsfanaten en woonden 500 meter van natuurijs. Ze zetten haar al op 3-jarige leeftijd op houtjes. Maar ze vond ook andere sporten interessant. Zo voetbalde ze (ook al was dat niet voor meisjes), handbalde, deed aan schoonspringen en reed paard. Toch ging haar sportieve hart uit naar schaatsen. Toen ze een jaar of 14 was werd in Eibergen een schaatsclub opgericht. Daar ging ze als enige dame naartoe, ook al was ze twee uur onderweg. ‘Dat heeft mij mede gevormd’, vertelt Annie. ‘Ik kwam in een hele nieuwe wereld terecht. Dit heeft mij mede gevormd. Aanpakken en niet zeuren, was het motto vroeger’.

Doorzetter
Haar doorzettingsvermogen bracht haar uiteindelijk naar de Olympische Spelen. Al ging dit ook niet zonder slag of stoot. Na een blindedarmoperatie in 1978 scheurde ze ook nog eens in de zomer van ‘79 alle banden van haar linkervoet af bij een reünie van de handbal notabene. Met de voet in het gips sprong ze de fiets weer op, om te trainen. Na een stevige regenbui week het lijmverband er bijna af. ‘Een mevrouw bij de bushalte leende mij haar plastic zak die ik om m’n voet bond. Kon ik zo weer verder fietsen’, vertelt Annie. Over doorzetten gesproken…

In september op naar trainingskamp in Inzel. Lopen bleek lastig met die enkel, maar schaatsen prima, want ze klokte al vroeg in het seizoen 1.27 op de 1000 meter. In Davos plaatste ze zich voor de Olympische Spelen, hier reed ze een nieuw Nederlands record op de 1500 meter. 

Dronten
Het beruchte ‘zwarte gat’ kent Annie niet. Naast het schaatsen heeft ze altijd gewerkt. Wanneer ze moest trainen kreeg ze onbetaald verlof. Na haar schaatscarrière verhuist Annie naar Dronten, naar een vrijstaande woning, met de bossen in de achtertuin. Daar begon ze aan huis een wintersportwinkel. Zo kon ze er ook voor de kinderen zijn.

En hoe is het nu? Annie sport nog steeds veel. Ze tennist, wandelt, golft en fietst op de racefiets urenlang langs de akkers en Flevolandse paden. Ze ziet dat als het geheim om gezond te blijven en spoort graag iedereen aan om te bewegen en gezond te blijven. Zoals Annie zelf zegt: ‘Sluit je aan bij een club, of spreek iets af met z’n tweeën. Of ga Bridgen, dat is goed voor je brein. Ga gewoon, want waar een wil is, is een weg. Het hebben van plezier is het allerbelangrijkste in sport, maar ook in je leven’.